101 Ways To Die แต่ก่อนอื่น ให้ฉันทำให้บางคนไม่พอใจ: ฉันไม่ชอบเกมอินดี้ โอเค นั่นเป็นคำพูดกว้างๆ สิ่งที่ฉันหมายถึงคือ ฉันไม่ใช่หนึ่งในนักเล่นเกมที่คิดว่าเกมอินดี้ทั้งหมดนั้นยอดเยี่ยม หรือเพียงเพราะบางสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นด้วยงบประมาณเพียงเล็กน้อยโดยคนเพียงไม่กี่คน มันจึงควรประสบความสำเร็จโดยอัตโนมัติ ต้องบอกว่าฉันมีเวลามากสำหรับผู้ที่ทำได้ดี ฉันกำลังพูดถึง Fez, Braid, Limbo, Rocket League และ (หวังว่า) No Man’s Sky โชคดีที่ 101 Ways To Die เป็นหนึ่งในเกมดังกล่าว นักพัฒนาที่ Four Door Lemon ได้สร้างเกมที่สนุกและชาญฉลาดพร้อมแนวคิดดีๆ ที่ทั้งอุดมสมบูรณ์และสนุกสนาน สมมติฐานคือศาสตราจารย์ Ernst Splattunfuder นักวิทยาศาสตร์ที่แก่ชราและไม่มั่นคงได้อุทิศชีวิตของเขาเพื่อค้นหา 101 Ways To Die เขารวบรวมงานของเขาเป็นเล่มเดียว ปูดโปนก่อนที่การทดลองของเขาจะผิดพลาด ทำลายหนังสือและเหลือเพียงเศษเสี้ยวของแต่ละหน้าที่เหลืออยู่ เนื่องจากตอนนี้เขาแก่เกินไปที่จะทำซ้ำงานของเขา เขาจึงจ้างคุณเพื่อช่วยเขา ทั้งหมดนี้บอกเล่าผ่านแอนิเมชั่นแหวกแนวซึ่งคล้ายกับเทพนิยายคลาสสิก กลไกคือ: ปั๊มสีเขียวสร้าง Splatts – สิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์/ซอมบี้ตัวน้อย – และเป้าหมายของพวกเขาคือการบุกเข้าไปในปั๊มสีแดง ซึ่งปกติแล้วจะอยู่ฝั่งตรงข้ามของด่าน แต่ละระดับสามารถมองเห็นได้อย่างสะดวกสบายบนหน้าจอพร้อมกัน กล้องสามารถซูมเข้าและซูมออกได้โดยใช้ทริกเกอร์ หรือทำมุมเล็กน้อย แม้ว่ามุมจะมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยก็ตาม เป้าหมายคือการหยุด Splatts จากการบรรลุเป้าหมายโดยการฆ่าพวกมันด้วยวิธีที่แตกต่างกันและเต็มไปด้วยเลือดอันรุ่งโรจน์ ในการเริ่มต้น คุณต้องรับผิดชอบในการวางกับดักทั้งหมดในระดับ ก่อนที่เกมจะเริ่มควบคุมความรู้สึกในการควบคุม และมันบังคับให้คุณทำงานกับสิ่งต่าง ๆ ที่ได้รับการแก้ไขแล้ว กับดักเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตั้งแต่หนามแหลมสไตล์โซนิคเดอะเฮดจ์ฮ็อกไปจนถึงกับระเบิด ลาวา และลูกเหล็กไฟฟ้าขนาดใหญ่ บางชนิดสามารถรวมกันได้หลายวิธี เช่น สารที่หนาที่ดันให้หลุดเข้าไปในกับดักอื่น มีแม้กระทั่งเค้กเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของ Splatts โดยตั้งค่าให้นำออกไปด้วยวิธีที่ยากขึ้น